การสังเกตใหม่เกี่ยวกับการบริโภคเครื่องหนัง

Le Club เป็นเก้าอี้เท้าแขนคลาสสิกที่ออกแบบโดยอิตาลีพอลิฟอร์มและหลาย ๆ คนที่ใช้เก้าอี้นี้คิดว่า "เลอคลับเป็นศิลปะและชีวิตทุกที่ที่อยู่" รูปร่างที่มีความคล่องตัวดูเหมือนจะรวมเข้าด้วยกันในครั้งเดียว ที่นั่งและที่วางแขนได้รับการออกแบบให้เชื่อมต่อในลักษณะโค้ง ร่างกายมีการหุ้มด้วยหนังครึ่งหนึ่งแสดงให้เห็นถึงความงามที่เป็นธรรมชาติและลื่นไหลซึ่งสามารถรวมเข้ากับบริเวณโดยรอบในทุกพื้นที่ นอกจากนี้ยังมีโคมไฟจี้ฟลอสในรูปแบบหนังอ่อนโดยมีแถบตัดแต่งหนังไหลลงมาจากด้านบนของเพดานที่ดูเหมือนว่าจะแกว่งไปมาในสายลมเติมเต็มแหล่งกำเนิดแสงธรรมชาติ

วันนี้ทุกคนมุ่งมั่นที่จะได้รับหกเพนนีอยู่บนพื้นดินเพื่อไล่ตามแสงของดวงจันทร์และเลือกวิถีชีวิตที่พวกเขารัก ชีวิตที่ดีไม่ได้นิยามว่ามีบ้านรถแต่งงานและมีลูกอีกต่อไป แต่มีอยู่ในความเข้าใจความงามของทุกคน หนังกำลังถูกรวมเข้ากับฉากชีวิตของตัวเองด้วยคำอธิบายประกอบที่สวยงามของทุกคนเชื่อมโยงทุกช่วงเวลา

ในขณะที่หนังเชื่อว่าหนังเป็นเรื่องที่สวยงามสวยงามพื้นผิวและอเนกประสงค์ Li Zehou เขียนไว้ในหนังสือ "The Journey of Beauty" ว่าเมื่อความงามค่อยๆกำจัดกุญแจมือมัน "ช่วยให้ชีวิตจริงและรสนิยมของมนุษย์เข้าสู่บรอนซ์เป็นเรือพิธีกรรมแบบดั้งเดิมได้อย่างอิสระมากขึ้น" เช่นเดียวกับหนังเมื่อคำจำกัดความของความงามกลายเป็นอิสระมากขึ้นและเป็นรายบุคคลมากขึ้นอารมณ์ที่ใช้งานได้จริงของหนังมีคุณค่ามากขึ้นได้รับการเลื่อนตำแหน่งและผ่านไปโดยผู้คน

วัสดุเชื่อมโยงกับชีวิตที่ดีขึ้นเชื่อมโยงกับอารมณ์และความต้องการส่วนบุคคลของแต่ละคนและเชื่อมโยงกับฉากชีวิตหนังที่หายใจและผันผวนในทุกเฟรม จากแพแกะและรองเท้าหิมะไปจนถึงพื้นหนังในปัจจุบันโซฟาหนังและโคมไฟระย้าหนังรวมกันได้อย่างอิสระหนังเป็นคำอธิบายประกอบสำหรับชีวิตที่สวยงามของเราในยุคที่แตกต่างกัน ในขณะเดียวกันสิ่งนี้ยังต้องการให้องค์กรในอุตสาหกรรมเครื่องหนังให้ความสนใจกับสถานการณ์แอปพลิเคชันหนังที่หลากหลายมากขึ้นและตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคเพื่อประสิทธิภาพที่เป็นส่วนตัวและเป็นจริงของหนัง